Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου (Q506334)

The Haidari concentration camp (Greek: στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, romanized: stratópedo syngéntrosis Chaidaríou; German: KZ Chaidari) was a concentration camp operated by the German Schutzstaffel at the Athens suburb of Haidari during the Axis occupation of Greece in World War II. Operating from September 1943 until it was shut down in September 1944, it was the largest and most notorious concentration camp in wartime Greece, becoming known as the "Bastille of Greece".

Το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης και μεταγωγής στην Ελλάδα. Άρχισε να λειτουργεί στις 3 Σεπτεμβρίου του 1943 και σταμάτησε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι Γερμανοί άρχισαν να αποσύρονται από τα ελληνικά εδάφη. Πρόκειται για εγκαταστάσεις στρατώνα που είχε ιδρύσει ο Ιωάννης Μεταξάς το 1936 στη θέση «Καραϊσκάκη». Υπολογίζεται ότι από αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης πέρασαν συνολικά πάνω από 21.000 κρατούμενοι. Στον αριθμό αυτό συμπεριλαμβάνονται και Εβραίοι, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων μεταφέρθηκε τελικά σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.

Kamp Chaïdari (Grieks: στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, stratópedo syngéntrosis Chaidaríou; Duits: KZ Chaidari) was tijdens de Tweede Wereldoorlog het belangrijkste concentratiekamp in Griekenland. Het kamp viel onder de Schutzstaffel en lag in Chaïdari, een buitenwijk van Athene. Het kamp was van september 1943 tot september 1944 in gebruik en gold als doorgangskamp. In het eenjarig bestaan werden eenentwintigduizend gevangenen doorgesluisd, waaronder Joden, Italiaanse krijgsgevangenen en Griekse politieke gevangen. De meeste Joden gingen op transport naar Auschwitz. Ongeveer tweeduizend gevangenen werden geëxecuteerd.

Le camp de concentration de Chaïdári (grec moderne : στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου / stratópedo synkéntrosis Chaïdaríou, allemand : KZ Chaidari) était un camp de concentration allemand géré par les SS à Chaïdári, dans la banlieue d'Athènes, durant l'occupation de la Grèce pendant la Seconde Guerre mondiale.

Концентрационный лагерь Хайдари (греч. στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου) — в западном пригороде Афин, функционировал с сентября 1943 года до конца сентября 1944 года, когда вермахт начал эвакуацию с территории Греции. Известен как греческая Бастилия. До этого здесь располагались казармы греческой армии, построенные во время диктатуры генерала Метаксаса в 1936 году. В этом месте во время Освободительной войны в марте 1827 года занял позицию военачальник Караискакис, Георгиос (Битва при Фалероне). По разным оценкам через этот концентрационный лагерь прошли более 21.000 заключённых. В их число включаеются и евреи, большинство которых были перевезены в нацистские лагеря в Германию.

Das Konzentrationslager Chaidari, kurz KZ Chaidari, war während des Zweiten Weltkriegs zunächst ein italienisches dann ein deutsches Konzentrationslager, das während der deutschen Besatzung Griechenlands im Athener Ortsteil Chaidari von der Schutzstaffel (SS) mit Unterstützung von Wehrmacht und Gestapo betrieben wurde.

Il campo di concentramento di Haidari (in greco: στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου; in tedesco: KZ Chaidari) fu un campo di concentramento gestito dalle SS nel sobborgo ateniese di Haidari, durante l'occupazione dell'Asse. Attivo dal settembre 1943 fino alla chiusura nel settembre 1944, fu il più grande e famigerato campo di concentramento greco in tempo di guerra, diventando noto come la "Bastiglia di Grecia".