Lordship of Chios (Q6680233)

The Lordship of Chios was a short-lived autonomous lordship run by the Genoese Zaccaria family. Its core was the eastern Aegean island of Chios, and in its height it encompassed a number of other islands off the shore of Asia Minor. Although theoretically a vassal of the Byzantine Empire, the Zaccaria ruled the island as a practically independent domain from its capture in 1304 until the Greek-Byzantines recovered it, with the support of the local Greek population, in 1329. The island would return to Genoese control in 1346 under the Maona of Chios and Phocaea.

Η Ηγεμονία της Χίου ήταν βραχύβια Λατινική αυτόνομη ηγεμονία στο Αιγαίο Πέλαγος, στο κέντρο των Ανατολικών ακτών του, που κυβερνήθηκε από την Οικογένεια Ζαχαρία από τη Γένοβα. Το κέντρο της ηγεμονίας ήταν η Χίος αλλά την εποχή που έφτασε στο μέγιστο της ακμής της περιείχε πολλά ανατολικά νησιά απέναντι από τη Μικρά Ασία. Η ηγεμονία δημιουργήθηκε από τον Βενέδικτο Ζαχαρία, κατέκτησε το νησί (1304) με πρόφαση την προστασία των ακτών από τις επιθέσεις των Τούρκων. Ο Βενέδικτος Ζαχαρίας και οι απόγονοι του ήταν επίσημα υποτελείς στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία αλλά ασκούσαν την εξουσία ανεξάρτητα χωρίς να δίνουν λόγο στον αυτοκράτορα, η κατάσταση διατηρήθηκε μέχρι την εκδίωξη τους από τους Βυζαντινούς με τη στήριξη του τοπικού Ελληνικού πληθυσμού (1329)

Сеньория Хиос (итал. La signoria di Chio, греч. Ηγεμονία της Χίου) — недолговечное островное генуэзское государство, находившееся в Эгейском море, которым управляла династия Дзаккариа. Столицей государства являлся город Хиос, расположенный на одноимённом острове в архипелаге Восточные Спорады. Остров был захвачен у Византии генуэзским сеньором Бенедетто I Дзаккарией в 1304 году. После этого власть итальянцев распространилась на острова Самос и Кос.