[timeout:300][out:json];
(
node(around:1000,40.41330,26.67110)[historic=battlefield][~"^(addr:housenumber|.*name.*)$"~".",i];
way(around:1000,40.41330,26.67110)[historic=battlefield][~"^(addr:housenumber|.*name.*)$"~".",i];
rel(around:1000,40.41330,26.67110)[historic=battlefield][~"^(addr:housenumber|.*name.*)$"~".",i];
);
out center tags;
The fall of Gallipoli (Turkish: Gelibolu'nun Fethi, lit. 'Conquest of Gelibolu') was the siege and capture of the Gallipoli fortress and peninsula, by the Ottoman Turks, in March 1354. After suffering a half-century of defeats at the hands of the Ottomans, the Byzantine Empire had lost nearly all of its possessions in Anatolia, except Philadelphia. Access to the Aegean and Marmara seas meant that the Ottomans could now implement the conquest of the southern Balkans, and could advance further north into the Serbian Empire and Hungary.
Gelibolu'nun fethi hakkında fazla bilgi bulunmamaktadır. Sadece iki ordunun karşılaştığı ardından Osmanlı askerlerinin üstünlüğü ile savaşın bittiği ve Osmanlı Türklerinin Rumeli'ye geçtiği bilinmektedir.
De Val van Gallipoli staat in de geschiedschrijving bekend als de verovering door de Turken van het Byzantijnse fort bij Gallipoli. Gallipoli was in 1354 getroffen door een aardbeving, waarna de Ottomanen vrij spel hadden om het in te nemen. Zo kregen ze voor het eerst een voet in Europa.
Die Eroberung von Gallipoli durch die osmanischen Türken fand im März 1354 statt. Nach einer fünfzigjährigen Kette von Niederlagen hatten die Byzantiner fast ihre gesamten Besitzungen in Kleinasien verloren. Der Zugang zur Ägäis und dem Marmarameer versetzte die Osmanen in die Lage, den Peloponnes und Griechenland zu erobern und nördlich nach Serbien und Ungarn vorzustoßen.
La toma de Galípoli por los otomanos ocurrió en marzo de 1354. Después de sufrir medio siglo de una serie de derrotas a manos de los otomanos, los bizantinos habían perdido casi todas sus posesiones en Anatolia. El acceso al mar Egeo y al mar de Mármara significaba que los otomanos ahora podrían poner en práctica la conquista del Peloponeso, Grecia y, más al norte, Serbia y Hungría.
Per caduta di Gallipoli si intende la battaglia del 1354, che determinò la conquista da parte degli ottomani della città di Gallipoli, posta sullo stretto dei Dardanelli non lontana da Costantinopoli. Sino ad allora la città, che rivestiva un ruolo cruciale nel controllo dei traffici marittimi tra mare Egeo e mar Nero, era sotto il dominio bizantino. L'esito della battaglia sarebbe stato sovvertito nel 1366 per effetto della cosiddetta riconquista di Gallipoli.
La chute de Gallipoli en correspond à la prise de possession par l'empire ottoman de la cité de Gallipoli au détriment de l'empire byzantin qui avait déjà perdu toutes ses possessions en Asie Mineure. L'accès à la mer Égée donne l'occasion aux Ottomans de lancer la conquête du Péloponnèse et plus loin au nord de la Serbie et de la Hongrie.
La caiguda de Gal·lípoli en mans dels otomans va ocórrer el març de 1354. Després de patir durant mig segle una sèrie de derrotes en mans dels otomans, els romans d'Orient havien perdut gairebé totes les seves possessions a Anatòlia. L'accés al mar Egeu i al mar de Màrmara significava que els otomans ara podrien posar en pràctica la conquesta del Peloponès, Grècia i més cap al nord, Sèrbia i Hongria.
Zdobycie Gallipoli przez Osmanów miało miejsce w marcu 1354 r.
no matches found
| Conflicts in 1354 | historic=battlefield |